Η συνδυαστική αγωγή abatacept με μεθοτρεξάτη έχει καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Η θεραπεία με abatacept μαζί με μεθοτρεξάτη (MTX) σε ασθενείς με πρώιμη μέτρια έως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα και δείκτες κακής πρόγνωσης συντελεί σε δυνητικά ταχύτερη έναρξη της κλινικής απόκρισης και μεγαλύτερη κλινική ύφεση, σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του ετησίου Συνεδρίου Ρευματολογίας (EULAR 2015).

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συστημική χρόνια αυτοάνοση ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του αρθρικού υμένα, βλάβη στις αρθρώσεις με χρόνιο πόνο, ακαμψία και πρήξιμο. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα περιορίζει την κινητικότητα και μειώνει τη λειτουργικότητα των αρθρώσεων. Η πάθηση είναι πιο συχνή σε γυναίκες, οι οποίες αποτελούν το 75% των ασθενών που έχουν διαγνωσθεί με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Τα αποτελέσματα από τις κλινικές δοκιμές φάσης 3b AVERT και AMPLE με το abatacept παρουσιάστηκαν σε τρεις ξεχωριστές ανακοινώσεις κατά τη διάρκεια του EULAR 2015 και συμπεριέλαβαν ασθενείς με πρώιμη μέτρια έως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα (RA) με ενεργό νόσο και δείκτες κακής πρόγνωσης, όπως ACPA (αντίσωμα ενάντια σε κιτρουλλινοποιημένες πρωτεΐνες) και ρευματοειδή παράγοντα (RF), οι οποίοι αμφότεροι σχετίζονται με σοβαρότερη επιδείνωση της ασθένειας και αρθρική βλάβη.

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν μια συσχέτιση μεταξύ των ACPA και της έκβασης της θεραπείας και παρέχουν περισσότερα δεδομένα σε ό,τι αφορά στη χρήση του abatacept μαζί με τη μεθοτρεξάτη (MTX) σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα ενεργοποιημένα Τ-κύτταρα υποκινούν τα επόμενα στάδια της φλεγμονής τα οποία παράγουν αυτοαντισώματα. Η αναστολή της ενεργοποίησης των Τ-κυττάρων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του σχηματισμού και των επιπέδων των αυτοαντισωμάτων.

Μια εκ των υστέρων (post-hoc) ανάλυση της μελέτης AVERT (Assessing Very Early Rheumatoid arthritis Treatment) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε ασθενείς οι οποίοι ελάμβαναν abatacept μαζί με μεθοτρεξάτη, το ποσοστό ασθενών που διατήρησαν την ύφεση κατά DAS (DAS<2,6) κατόπιν απόσυρσης του φαρμάκου ήταν υψηλότερο σε ασθενείς με διάρκεια νόσου τριών μηνών ή λιγότερο (33%), σε σχέση με ασθενείς με υψηλότερη διάρκεια νόσου (διάρκεια νόσου > 3 και ≤ 6 μήνες, 14,7%- διάρκεια νόσου > 6 μήνες, 10,2%). Η μικρότερη διάρκεια της ασθένειας συσχετίστηκε με μια ταχύτερη έναρξη της κλινικής απόκρισης.

Η δράση του abatacept μαζί με τη MTX επί των ACPA και η συσχέτιση με την κλινική απόκριση αξιολογήθηκε με βάση τα διευρευνητικά αποτελέσματα από τη μελέτη AVERT. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το abatacept σε συνδυασμό με τη MTX είχε μεγαλύτερη κλινική αποτελεσματικότητα σε ασθενείς οι οποίοι ήταν θετικοί σε αντίσωμα IgM ACPA στην έναρξη της μελέτης συγκριτικά με αυτούς οι οποίοι ήταν αρνητικοί σε αυτόν τον τύπο αντισώματος και σε ασθενείς οι οποίοι είχαν υποστεί ορομετατροπή (αλλαγή από ACPA θετικοί σε ACPA αρνητικοί) στην πάροδο του χρόνου σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν υποστεί την ορομετατροπή (61,5% έναντι 41,2% επέτυχαν ύφεση κατά Boolean).

Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η δράση επί των ACPA συσχετίζεται με το κλινικό όφελος για τους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.