Αλλάζουν τα δεδομένα στην αντιμετώπιση της μείωσης της χοληστερίνης λιγότερα τα καρδιαγγειακά επεισόδια

Η Sanofi και η Regeneron Pharmaceuticals, Inc ανακοίνωσαν ότι τα αποτελέσματα μιας κλινικής μελέτης Φάσης 3 με το alirocumab, ένα υπό ανάπτυξη μονοκλωνικό αντίσωμα, η οποία διήρκησε 18 μήνες (78 εβδομάδες) και στην οποία συμμετείχαν 2.341 ασθενείς με υπερχοληστερολαιμία και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο, δημοσιεύθηκαν στη ιστοσελίδα του ιατρικού περιοδικού The New England Journal of Medicine. Στη μελέτη ODYSSEY LONG TERM, το alirocumab χορηγούμενο σε δοσολογία των 150mg κάθε δύο εβδομάδες μείωσε κατά 62% τη LDL-C (χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη-χοληστερόλη ή «κακή» χοληστερόλη) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (κύριο καταληκτικό σημείο αποτελεσματικότητας της μελέτης) την 24η εβδομάδα. Η μείωση της LDL-C διατηρήθηκε σταθερή για πάνω από 78 εβδομάδες.

«Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαίωσαν τη διαρκή αποτελεσματικότητα που παρουσιάζει το alirocumab όταν προστίθεται στη μέγιστη ανεκτή θεραπεία με στατίνη και ενίσχυσαν περαιτέρω το σχετικά σταθερό προφίλ ασφαλείας του», δήλωσε η Jennifer Robinson, MD, MPH, Director of the Prevention Intervention Center, Professor, Departments of Epidemiology & Medicine, College of Public Health στο Πανεπιστήμιο της Iowa. «Επιπλέον, η post hoc ανάλυση των σοβαρών καρδιαγγειακών επεισοδίων αποτελεί ένα σημαντικό εύρημα για το alirocumab– και για αυτό το λόγο ανυπομονούμε για τα αποτελέσματα της εν εξελίξει μελέτης ODYSSEY OUTCOMES, η οποία πρόκειται να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του alirocumab στη μείωση των καρδιαγγειακών επεισοδίων.»

Αποτελέσματα Ασφάλειας και Αποτελεσματικότητας 18 Μηνών (78 Εβδομάδων)
Η μελέτη ODYSSEY LONG TERM αξιολόγησε το alirocumab των 150 mg (n = 1.553) χορηγούμενο κάθε δύο εβδομάδες σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (n = 788) σε ασθενείς υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου και οι οποίοι λάμβαναν τη μέγιστη ανεκτή θεραπεία με στατίνη με ή χωρίς άλλη θεραπεία για τη μείωση των επιπέδων των λιπιδίων. Η μελέτη περιελάμβανε ασθενείς με ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία (HeFH) (n = 276 alirocumab, n = 139 εικονικό φάρμακο). Οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία για 78 εβδομάδες που ακολουθήθηκε από μια αξιολόγηση της ασφάλειας στις οκτώ εβδομάδες. Οι ασθενείς έλαβαν μία υποδόρια ένεση κάθε δύο εβδομάδες μέσω προγεμισμένης σύριγγας την οποία πραγματοποίησαν μόνοι τους. Τα κύρια αποτελέσματα είναι τα εξής:
• Την 24η εβδομάδα, το alirocumab μείωσε την LDL-C από τις αρχικές τιμές κατά 62% σε σχέση με το εικονικό φάρμακο (p <0,0001), όταν προστέθηκε στο τρέχον πρότυπο της φροντίδας, η οποία περιελάμβανε τις μέγιστα ανεκτές δόσεις στατινών.
• Η αποτελεσματικότητα παρέμεινε σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας, και κατά την 78η εβδομάδα παρατηρήθηκε μία μείωση της τάξης του 56% από την αρχική τιμή της LDL-C για το alirocumab έναντι του εικονικού φαρμάκου (p <0,0001).
• Την 24η εβδομάδα, το 81% των ασθενών στην ομάδα του alirocumab πέτυχαν τον προκαθορισμένο στόχο της LDL-C (είτε 70 mg /dL ή 100 mg/dL, ανάλογα με τον αρχικό καρδιαγγειακό κινδύνο) σε σύγκριση με 8,5% για το εικονικό φάρμακο (p <0.0001).
• Ανεπιθύμητες ενέργειες παρατηρήθηκαν στο 81% των ασθενών που έλαβαν alirocumab και στο 83% των ασθενών με εικονικό φάρμακο, οι οποίες οδήγησαν σε διακοπή της αγωγής στο 7,2% και στο 5,8% των ασθενών, αντίστοιχα. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν παρόμοιες μεταξύ των ομάδων, εκτός από τις διαφορές στις αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης (5,9% για το alirocumab, 4,2% για ο εικονικό φάρμακο), μυαλγία (5,4% για το alirocumab, 2,9% για το εικονικό φάρμακο), νευρογνωστικά επεισόδια (1,2% για το alirocumab, 0,5% για το εικονικό φάρμακο) και οφθαλμολογικά επεισόδια (2,9% για το alirocumab, 1,9% για το εικονικό φάρμακο). Σε εννέα ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές μελέτες για την εκτίμηση της ασφάλειας του alirocumab σε 3.759 ασθενείς που θα παρουσιαστούν τη Δευτέρα, τα ποσοστά των μυοσκελετικών και νευρογνωστικών επεισοδίων ήταν γενικά ισορροπημένα μεταξύ του alirocumab και του εικονικού φαρμάκου.
• Την 78η εβδομάδα, οι προκαθορισμένες καρδιαγγειακές ανεπιθύμητες ενέργειες (συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων καρδιαγγειακών ανεπιθύμητων ενεργειών, πέραν από τις προκαθορισμένες της μελέτης ODYSSEY OUTCOMES με καταληκτικό σημείο τα «σοβαρά καρδιακά επεισόδια» που περιγράφονται παρακάτω) εμφανίστηκαν στο 4,6% των ασθενών για το alirocumab και στο 5,1% για το εικονικό φάρμακο. Σε μια post hoc ανάλυση χρησιμοποιώντας ένα προκαθορισμένο τελικό σημείο που περιλάμβανε θάνατο από στεφανιαία νόσο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ή ασταθή στηθάγχη που απαιτεί νοσηλεία, το χαμηλότερο ποσοστό των διαγνωσμένων με σοβαρό καρδιακό επεισόδιο παρατηρήθηκε στην ομάδα του alirocumab (27 από 1550 ασθενείς , 1,7%) σε σύγκριση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου (26 από 788 ασθενείς, 3,3%, αναλογία κινδύνου 0,52, 95 τοις εκατό CI, 0,31 – 0,90, ονομαστική p < 0,01). Οι αθροιστικές καμπύλες επεισοδίων απέκλιναν προοδευτικά με την πάροδο του χρόνου.
• Η μελέτη ODYSSEY LONG TERM δεν σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα στα καρδιαγγειακά επεισόδια. Ο αριθμός των καρδιαγγειακών επεισοδίων που παρατηρήθηκε στην post hoc ανάλυση ήταν σχετικά μικρός, γεγονός που περιορίζει τη δυνατότητα να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την επίδραση του alirocumab στα καρδιαγγειακά επεισόδια. Η μελέτη ODYSSEY OUTCOMES η οποία είναι σε εξέλιξη θα αξιολογήσει το όφελος του alirocumab ως προς την μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου σε περίπου 18.000 ασθενείς για διάστημα 5 ετών.