Τα αναπνευστικά προβλήματα, όπως το ροχαλητό και η άπνοια, που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι συχνά και μπορούν να αντιπροσωπεύουν διάφορες παθολογίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι σοβαρά σε σημείο ακόμη, που να απειλούν τη ζωή.
Το ροχαλητό δεν είναι μια κατάσταση που μπορούμε να αγνοούμε. Σε αριθμό περιπτώσεων είναι η κλινική έκφραση μιας σοβαρής ασθένειας που ονομάζεται άπνοια του ύπνου.
Η άπνοια του ύπνου είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα, παρατεταμένα επεισόδια διακοπής της αναπνοής που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Τα επεισόδια διακοπής της αναπνοής διαρκούν συνήθως 10 δευτερόλεπτα. Οι διακοπές αυτές είναι πολλές και η συχνότητά τους μπορεί να είναι και μέχρι 20 έως 30 ανά ώρα.
Τα συμπτώματα της άπνοιας του ύπνου γίνονται συνήθως αντιληπτά από τα άτομα που ζουν μαζί με το άτομο που υποφέρει. Το άτομο που υποφέρει δεν θυμάται τα επεισόδια της άπνοιας που τον ταλαιπωρούν τη νύχτα.
Τα συχνότερα σημεία της ασθένειας είναι:
- Πολύ έντονο ροχαλητό. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όποιος ροχαλίζει, πάσχει κατ’ ανάγκη από την άπνοια του ύπνου
- Δυσκολίες και έντονη προσπάθεια για αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου
- Παροδική διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου που ακολουθείται από ρουθούνισμα όταν ξαναρχίζει η αναπνοή
- Ο ασθενής είναι εξαιρετικά νυσταγμένος κατά τη διάρκεια της ημέρας
- Ο ασθενής έχει τάση να αποκοιμάται κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων για τις οποίες απαιτείται προσοχή και συγκέντρωση όπως για παράδειγμα το οδήγημα, η εργασία και η συνομιλία
- Επίσης άλλα συμπτώματα που έχουν καταγραφεί είναι οι πρωινοί πονοκέφαλοι, η απώλεια μνήμης, οι αλλαγές της προσωπικότητας, η ληθαργία και η αύξηση του σωματικού βάρους.
Είναι σημαντικό, τα άτομα που μπορεί να νιώθουν μια τέτοια ανάλογη κλινική κατάσταση, να συμβουλεύονται τους γιατρούς τους, για να εξετασθεί το ενδεχόμενο της ύπαρξης ή όχι της άπνοιας του ύπνου σε αυτούς και να ληφθούν τα δέοντα μέτρα.
Οι αιτίες που προκαλούν την άπνοια του ύπνου περιλαμβάνουν βασικά 3 κατηγορίες κλινικών παθολογικών καταστάσεων:
- Αποφρακτική άπνοια: Στις περιπτώσεις αυτές η χαλάρωση των μυών του λάρυγγα, του μαλακού ουρανίσκου και της γλώσσας κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλούν μερική ή ολική απόφραξη των οδών διέλευσης του αέρα από το άνω αναπνευστικό σύστημα. Η αποφρακτική άπνοια είναι η συχνότερη και σοβαρότερη μορφή της νόσου
- Κεντρική άπνοια: Εδώ το πρόβλημα της διόδου του αέρα από το άνω αναπνευστικό σύστημα δεν υπάρχει. Η παθολογία στην περίπτωση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι το διάφραγμα και οι άλλοι μυς του θώρακα δεν λαμβάνουν κανονικά τα νευρολογικά μηνύματα από τα κέντρα του εγκεφάλου που ελέγχουν την αναπνοή
- Μικτή άπνοια: Πρόκειται για καταστάσεις όπου υπάρχει συνδυασμός των δύο πιο πάνω αιτιολογιών και η οποία συμβαίνει σχετικά συχνά.
Ορισμένοι παράγοντες από τους πιο κάτω αυξάνουν τον κίνδυνο να συμβεί σε κάποιον η παθολογία της άπνοιας του ύπνου:
- Υπερβολικό βάρος σώματος
- Ανατομικές ανωμαλίες της μύτης, του λάρυγγα ή άλλων τμημάτων του άνω αναπνευστικού συστήματος
- Αυξημένη αρτηριακή πίεση.
Η αντιμετώπιση και θεραπεία για τις ήπιες περιπτώσεις της άπνοιας του ύπνου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Ο ασθενής είναι καλά να κοιμάται στο πλευρό και όχι πάνω στην πλάτη του
- Πρέπει να αποφεύγεται η λήψη αλκοόλ πριν τον ύπνο
- Αποφυγή λήψης υπνωτικών φαρμάκων
- Ο ασθενής δεν πρέπει να καπνίζει
- Εάν υπάρχει πρόβλημα υπερβολικού βάρους τότε είναι καλό να ληφθούν μέτρα για να χάσει βάρος ο ασθενής και να έχει ένα βάρος ιδανικό για το σώμα του.
Στις περιπτώσεις εκείνες που τα μέτρα αυτά αποτυγχάνουν τότε μπορεί να εφαρμοστεί μια ειδική συσκευή κατά τη διάρκεια του ύπνου η οποία δίνει μια μηχανική αναπνευστική βοήθεια στον ασθενή.
H μέθοδος για τις δύσκολες περιπτώσεις άπνοιας ύπνου, που είναι γνωστή με το ακρώνυμο CPAP (continuous positive airway pressure), με την εφαρμογή μιας ειδικής μάσκας στη μύτη ή στο στόμα και στη μύτη μαζί, επιτρέπει τη χορήγηση αέρα με θετική συνεχή πίεση με αποτέλεσμα να μένουν ανοικτές οι δίοδοι του αέρα στο άνω αναπνευστικό σύστημα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι χρήσιμο να εφαρμόζονται το βράδυ ειδικές συσκευές που αλλάζουν τη θέση της σιαγόνας και της γλώσσας ή ακόμη μπορούν να γίνουν διαφόρων ειδών χειρουργικές επεμβάσεις, που στόχο θα έχουν τη διόρθωση ανατομικών ανωμαλιών, με τρόπο τέτοιο που οι δίοδοι του αέρα να μένουν ανοικτές.
