Έρευνα σε ζευγάρια διδύμων στις ΗΠΑ δείχνει να επιβεβαιώνει προηγούμενες ενδείξεις για την σύνδεση της ομοφυλοφιλίας στους άνδρες με χημικούς διακόπτες στο DNA.
Μελέτες έχουν δείξει ότι ο ομοζυγωτικός δίδυμος ενός γκέι άνδρα έχει πιθανότητα 20 έως 50 τοις εκατό να είναι και ο ίδιος ομοφυλόφιλος, πολύ μεγαλύτερη από ό,τι η συχνότητα της ομοφυλοφιλίας στον γενικό πληθυσμό.
Αυτό δείχνει ότι η ομοφυλοφιλία οφείλεται και σε γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η ανατροφή ή ακόμα και το χημικό περιβάλλον της μήτρας. Η αλήθεια είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχουν αναγνωριστεί συγκεκριμένα «γκέι γονίδια».
Η νέα μελέτη δίνει μια εικόνα για το πού μπορεί να οφείλεται αυτή η αδυναμία εντοπισμού συγκεκριμένων γονιδίων. Προτείνει την ιδέα ότι η ομοφυλοφιλία, τουλάχιστον στους άνδρες, σχετίζεται όχι με την ίδια την αλληλουχία των γονιδίων, αλλά με τους λεγόμενους «επιγενετικούς παράγοντες».
Οι παράγοντες αυτοί αφορούν τη χημική τροποποίηση του DNA με την προσθήκη μεθυλομάδων σε συγκεκριμένες θέσεις. Οι μεθυλομάδες αυτές μπορούν να ρυθμίζουν τη λειτουργία γονιδίων που βρίσκονται σε γειτονικές περιοχές.
Οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάζουν τους επιγενετικούς διακόπτες παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Σε γενικές γραμμές, οι μεθυλομάδες διαγράφονται από τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια, έτσι ώστε κάθε παιδί να μπορεί να κάνει μια «νέα αρχή». Ορισμένες όμως, ενδέχεται να διατηρούνται, και να επηρεάζουν έτσι τις επόμενες γενιές.
Τα μοτίβα μεθυλίωσης μπορεί επίσης να επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες που επιδρούν ήδη από την εμβρυακή ζωή και επηρεάζουν ενδεχομένως την αντίδραση του εγκεφάλου στην ορμόνη τεστοστερόνη, όπως υποψιάζονται ορισμένοι ερευνητές.
Η εικόνα μόνο καθαρή δεν είναι. Τουλάχιστον όμως, η θεωρία των επιγενετικών τροποποιήσεων δείχνει να προσφέρει έναν τρόπο σύνδεσης ανάμεσα στους γενετικούς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που προκαλούν την ομοφυλοφιλία.
