Χαμηλότερο μέσο όρο τιμών παρουσιάζει η Ελλάδα και άλλες μεσογειακές χώρες , όπως Ισπανία και Πορτογαλία) καθώς και η Βρετανία.
Στον αντίποδα, οι βορειοευρωπαϊκές χώρες (Σουηδία, Γερμανία, Ελβετία) πληρώνουν τις υψηλότερες τιμές.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Σαμπίνε Φόγκλερ του Κέντρου Τιμολόγησης Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας στη Βιέννη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό ογκολογίας “The Lancet Oncology”, μελέτησαν τις εργοστασιακές τιμές κυρίως των νέων πρωτότυπων φαρμάκων, που καλύπτονται με δικαιώματα πατεντών από τις φαρμακευτικές εταιρίες.
Η μεγαλύτερη τιμολογιακή διαφορά εντοπίσθηκε στο φάρμακο εμσιταβίνη (gemcitabine), που χρησιμοποιείται σε πολλά είδη καρκίνου (μαστού, πνευμόνων, παγκρέατος, ωοθηκών) και το οποίο κοστίζει 209 ευρώ ανά φιαλίδιο στη Νέα Ζηλανδία και μόνο 43 ευρώ στη γειτονική Αυστραλία. Το ζολεδρονικό οξύ για τα οστά κοστίζει 330 ευρώ στη Νέα Ζηλανδία και 128 ευρώ στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τη μελέτη που εξέτασε 31 φάρμακα, κανένα αντικαρκινικό φάρμακο δεν κοστίζει λιγότερα από δέκα ευρώ. Το 13% (τέσσερα φάρμακα) έχουν τιμές μεταξύ 250 και 500 ευρώ, δύο φάρμακα (6%) έχουν τιμές 500 έως 1.000 ευρώ και επτά (23%) πάνω από 1.000 ευρώ ανά μονάδα. Για παράδειγμα, το φάρμακο πλεριξαφόρη (plerixafor) κοστίζει πάνω από 5.000 ευρώ ανά έγχυση.
Ανάμεσα στις ακριβότερες και στις φθηνότερες χώρες, οι διαφορές στις τιμές των φαρμάκων κυμαίνονται από 50% έως 100% για τα μισά φάρμακα, από 28% έως 50% για το ένα τρίτο των φαρμάκων και από 100% έως 200% για το 10% των φαρμάκων.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι οι πραγματικές τιμές που καταβάλλονται, μπορεί να είναι διαφορετικές από τις επίσημες εργοστασιακές τιμές, λόγω εμπιστευτικών συμφωνιών για εκπτώσεις σε ορισμένες χώρες.
