Χιλιάδες άνθρωποι αντιμετωπίζουν μικρή ή μεγαλύτερη δυσκολία διάκρισης του δεξιά από το αριστερά, όταν καλούνται να το επιλέξουν βιαστικά, όπως π.χ. όταν βρίσκονται στη θέση του οδηγού και ο συνοδηγός τους λέει να στρίψουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Η δυσκολία αυτή δεν εντοπίζεται μόνο σε μικρά παιδιά, αλλά σε ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε επιπέδου μόρφωσης.
Η διάκριση ανάμεσα σε δεξί και αριστερό είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη νευρολογική και ψυχολογική διεργασία που απαιτεί τη συμμετοχή προηγμένων εγκεφαλικών λειτουργιών, όπως η ικανότητα ενσωμάτωσης οπτικών, ακουστικών και απτικών πληροφοριών, οι γλωσσικές δεξιότητες και η μνήμη. Ως εκ τούτου, αυτό που για κάποιους προκύπτει αβίαστα, για άλλους αποτελεί πρόκληση.
Μάλιστα, η δυσκολία διάκρισης ανάμεσα στο δεξί και στο αριστερό που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι, έχει οδηγήσει σε μερικά από τα σοβαρότερα ιατρικά σφάλματα που έχουν καταγραφεί, με γιατρούς που έκαναν επέμβαση στη λάθος πλευρά του σώματος του ασθενούς, αφαιρώντας για παράδειγμα το δεξί αντί του αριστερού νεφρού ή
ακρωτηριάζοντας λάθος πόδι!
Σύμφωνα με τα σχετικά στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες δυσκολεύονται περισσότερο από τους άντρες να κάνουν τη διάκριση ανάμεσα σε δεξί και αριστερό. Αυτό, εξηγείται καθώς οι άντρες διαθέτουν αυξημένη οπτική και χωροταξική λειτουργικότητα, μπορούν δηλαδή να οπτικοποιούν αντικείμενα και χώρους με μεγαλύτερη ευκολία κι έτσι μπορούν να προσανατολίζονται καλύτερα.
Σημειώνεται, τέλος, ότι η σύγχυση ανάμεσα σε δεξί και αριστερό είναι πιο πιθανή όταν το περιβάλλον επιβαρύνει την ικανότητα συγκέντρωσης, όταν δηλαδή υπάρχει θόρυβος, πολυκοσμία, ή άλλοι εξωτερικοί παράγοντες που αποσπούν την προσοχή μας.
