Χαλινός γλώσσας μύθοι και πραγματικότητα

1. Είναι εύκολο να διαπιστώσει κάποιος αν ένα βρέφος έχει χαλινό γλώσσας!

ΛΑΘΟΣ. Ο χαλινός ορισμένες φορές μπορεί να είναι πολύ κοντός, να βρίσκεται οπουδήποτε κάτω από τη γλώσσα και να μην είναι καθόλου εύκολα ορατός.

2. Βρέφος με χαλινό γλώσσας δε μπορεί να εκτείνει τη γλώσσα του πέρα από το όριο των κάτω ούλων ή περισσότερο πέρα από το κάτω χείλος!

ΛΑΘΟΣ. Κάποια βρέφη με χαλινό, ιδιαίτερα αυτά που έχουν «μικρό» στόμα μπορούν.

3. Εάν ένα βρέφος με χαλινό μπορεί να εκτείνει τη γλώσσα του πέρα από το κάτω χείλος, δεν επηρεάζεται η σίτιση του!

ΛΑΘΟΣ. Υπάρχουν πολλά βρέφη που ενώ μπορούν να εκτείνουν τη γλώσσα τους, παρουσιάζουν προβλήματα σίτισης. Ο λόγος είναι ότι η γλώσσα εκτός από αυτή την κίνηση κάνει και μια σειρά από άλλες πολύπλοκες κινήσεις.

4. Εφόσον μια μητέρα μπορεί να θηλάσει, χωρίς πόνο, δεν υπάρχει λόγος να κοπεί ο χαλινός!

ΛΑΘΟΣ. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις τα βρέφη παρουσιάζουν θηλαστικές κινήσεις ασυντόνιστες ή αποδιοργανωμένες, που μπορεί να συνοδεύονται από σιελόρροια, βήχα, κόπωση, κλάμα. Επίσης τα βρέφη παρουσιάζουν αυξημένα αέρια, είναι ανήσυχα και δεν κοιμούνται καλά. Αγωνίζονται σκληρά για να τραφούν και γι’ αυτό σπάνια παρουσιάζουν στασιμότητα βάρους, αλλά οι μητέρες συνήθως υποφέρουν από ερεθισμένες και επώδυνες θηλές.

5. Ο χαλινός της γλώσσας δεν μπορεί να επηρεάσει την ομιλία!

ΛΑΘΟΣ. Τα περισσότερα παιδιά με χαλινό δεν έχουν προβλήματα ομιλίας. Κάποια όμως έχουν. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ήχους που χρειάζονται ιδιάιτερες κινήσεις της γλώσσας. Οι ήχοι αυτοί αφορούν τα υγρά σύμφωνα (δηλ. το «Ρ» και το «Λ») ή όταν ο λόγος είναι γρήγορος.

6. Άτομα με χαλινό δε μπορούν να προφέρουν σωστά το γράμμα «Ρ»!

ΛΑΘΟΣ. Και πάλι εξαρτάται που βρίσκεται ο χαλινός και πως επηρεάζει την κίνηση της γλώσσας. Ορισμένα άτομα με χαληνό μπορούν να το προφέρουν μια χαρά, ενώ άλλα όχι.

7. Η διατομή του χαλινού αποτελεί μια επιθετική χειρουργική διαδικασία!

ΛΑΘΟΣ. Ο πόνος δεν είναι εντονότερος από ένα απλό τσίμπημα. Διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και η διαφορά είναι συχνά εμφανής αμέσως (κάποια βρέφη, ιδιαίτερα μεγαλύτερα μωρά μπορεί να χρειαστούν λίγο χρόνο για να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν την ελεύθερη πλέον γλώσσα τους). Σε περίπτωση κλάματος αυτό δε διαρκεί περισσότερο από λίγα δευτερόλεπτα ή/και λιγότερο σε θηλάζοντα βρέφη, που τοποθετούνται αμέσως μετά τη διατομή στο στήθος της μητέρας τους!

8. Γενικοί Ιατροί, Σύμβουλοι Γαλουχίας (IBCLCs), Επισκέπτριες Υγείας, Μαίες και Λογοθεραπευτές, είναι όλοι σε θέση να διαπιστώσουν ύπαρξη χαλινού.

ΛΑΘΟΣ. Ενώ ορισμένοι μπορούν, άλλοι μπορεί να μην είχαν την ειδική εκπαίδευση ή την εμπειρία να εξετάσουν σωστά κάτω από τη γλώσσα του μωρού και να εντοπίσουν την ύπαρξη χαλινού. Συνήθως οι πιο έμπειροι στη διάγνωση αγκυλογλωσσίας είναι οι Παιδίατροι, οι ΩΡΛ και οι Σύμβουλοι Γαλουχίας με εμπειρία σε τέτοιου είδους προβλήματα. Στις περιπτώσεις που χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση αυτή μπορεί να γίνει από ΩΡΛ ή Παιδοχειρούργο.

9. Ο χαλινός της γλώσσας την παραμορφώνει σε σχήμα καρδιάς, όταν το βρέφος προσπαθεί να τη βγάλει έξω από το στόμα!

ΛΑΘΟΣ. Ενώ σε μερικά βρέφη με αγκυλογλωσσία η γλώσσα κατά την έξοδο από το στόμα παρουσιάζει σχήμα «καρδιάς», σε άλλα δε συμβαίνει αυτό! Για το ανεκπαίδευτο μάτι η γλώσσα μπορεί να φαίνεται απόλυτα φυσιολογική.

10. Η αγκυλογλωσσία δεν έχει επιπτώσεις σε οποιοδήποτε άλλο τομέα της υγείας!

ΛΑΘΟΣ. Η αγκυλογλωσσία συνδέεται με θολωτή υπερώα, που οδηγεί σε υψηλά οδοντικά τόξα με δυνητικές οδοντικές ανωμαλίες και συνήθως στενότερους αεραγωγούς. Έγκαιρη διατομή του χαλινού δίνει τη δυνατότητα στη γλώσσα να επηρεάσει τη διαμόρφωση της στοματικής  κοιλότητας.

11.Η συχνότητα της αγκυλογλωσσίας δεν είναι μεγάλη.

ΛΑΘΟΣ. Σε μελέτες φάνηκε ότι η συχνότητα δεν είναι αμελητέα, αφού αφορά περίπου 10% όλων των γεννήσεων! Η συχνότητα διαφέρει ελαφρώς από περιοχή σε περιοχή και από χώρα σε χώρα. Είναι δε γενικώς αποδεκτό ότι έχει γενετική βάση.

12. Η αγκυλογλωσσία διαπιστώνεται το ίδιο εύκολα είτε το βρέφος θηλάζει, είτε τρέφεται με μπουκάλι!

ΛΑΘΟΣ. Σε βρέφη που θηλάζουν η μητέρα θα αναφέρει ότι πονάει και η θηλή της παραμορφώνεται κατά το θηλασμό και έτσι ο ειδικός θα το υποψιαστεί. Γεγονός που δε θα συμβεί αν το βρέφος σιτίζεται με μπουκάλι. Οι δυσκολίες στη σίτιση με μπουκάλι θα αποδοθούν οπουδήποτε αλλού (πχ κολικούς, παλινδρόμηση κλπ), παρά σε αγκυλογλωσσία!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ