Από ιατρικής πλευράς, υπάρχει όφελος εάν και εφόσον αποφασίσουμε να φυλάξουμε βλαστικά κύτταρα, ωστόσο δεν μπορεί ο ιατρός να το επιβάλει.
Ιατρικά λοιπόν η απάντηση είναι ναι, ειδικά όταν βλέπουμε ότι είμαστε σε αυτό το ερευνητικό στάδιο, όπου τα βλαστοκύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τόσες ασθένειες και που ολοένα προστίθενται και άλλες.
Στην Ελλάδα όλο και περισσότερα ζευγάρια αποφασίζουν να φυλάξουν τα βλαστικά κύτταρα των νεογέννητων μωρών τους.
Ίσως είναι καλύτερα να φυλάξουμε τα κύτταρα του μωρού κι ας μη μας φανούν ποτέ χρήσιμα.
Τι είναι τα βλαστοκύτταρα;
Τα βλαστικά κύτταρα ή αλλιώς «βλαστοκύτταρα» θεωρούνται δομικοί λίθοι δύο συστημάτων: του αιμοποιητικού και του ανοσοποιητικού. Είναι αρχέγονα, μη διαφοροποιημένα κύτταρα, τα οποία έχουν την ιδιότητα να πολλαπλασιάζονται και να μετατρέπονται σε άλλα είδη κυττάρων και ιστών του οργανισμού.
Εξαιτίας αυτών των ιδιοτήτων μπορούν να αποδειχθούν σωτήρια σε πλήθος σοβαρών ασθενειών και συνδρομών (όπως οι καρκίνοι του αίματος, οξείες ή χρόνιες λευχαιμίες, λεμφώματα, λιποσαρκώματα, ανοσοανεπάρκειες), αλλά και σε σύνδρομα του μυελού των οστών, όπως η απλαστική αναιμία και η δρεπανοκυτταρική αναιμία.
Παράλληλα, όσο προχωρούν οι έρευνες, οι επιστήμονες διαπιστώνουν όλο και μεγαλύτερο αριθμό νοσημάτων, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση βλαστικών κυττάρων. Ήδη βρίσκονται σε ερευνητικό στάδιο οι εφαρμογές τους σε εγκεφαλικούς τραυματισμούς, καρδιακές νόσους, σακχαρώδη διαβήτη τύπου I και II, σκλήρυνση κατά πλάκας, Alzheimer κ.ά.
Τα αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα περιέχονται στο ομφαλοπλακουντιακό αίμα και συλλέγονται από τη φλέβα του ομφαλίου λώρου.
